Het SAMENgestelde gezin

 

Wat ingewikkeld hè, al die veters?

Voor mij volledig onbekend toen ik 11 jaar geleden onderdeel werd van een samengesteld gezin. Totaal niet bewust van al deze onderlinge banden, het belang ervan en de onrust die kan ontstaan wanneer 'de veters in de knoop raken'. 
Met de beste intenties nam ik mijn rol als 'liefmoeder' op me. Deze benaming vind ik tegenwoordig het beste passen bij mij, ik ben écht niet altijd een bonus geweest maar heb wel altijd geprobeerd vanuit liefde te handelen. (Met de nadruk op proberen!)

 

 

De ouders hebben een band, ooit waren ze samen en vormden ze een gezin, ook al zijn ze niet langer samen ze voeden nog steeds samen op. Met hun kinderen hebben ze een bloedband, deze is en blijft wat er ook gebeurt.

Beide ouders werden opnieuw verliefd, en wij -de nieuwe partners- werden deel van de wereld van de kinderen, we bouwden een loyaliteitsband met ze op. In ons gezin kregen ze er er ook nog een broertje bij; Al deze banden lopen door elkaar en dat maakt het voor iedereen soms best een beetje ingewikkeld. Want van wie is wat? Wie zorgt voor wie? Welke taak hoort bij wie?

Trial & error...Vallen en opstaan!

Deze maand vierden we de verjaardag van de kinderen zoals altijd, SAMEN! 
Voor mij de eerste keer zo bewust, met intense dankbaarheid voor waar we vandaag staan. Zonder deze zoektocht en de hobbels die we namen was dit nooit gelukt en had ik niet de ‘ervaringskennis’ die ik nu kan delen met de (samengestelde) gezinnen die mijn praktijk bezoeken. 


Ik maak een diepe buiging voor beide ouders die steeds weer het zelfde doel voor ogen hebben:
SAMEN zorgen voor de kinderen!

 

Boekentip: 'Kamil, de groene Kameleon' van Daniëlle Steggink 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.