Als sociale 'beestjes' zijn we ontworpen om contact te maken en relaties te onderhouden met anderen, samenzijn met anderen hebben we van oudsher nodig voor onze overleving. Deze behoefte aan connectie gaat dus heel erg diep.
Bijna alle 'vervelende' emoties gaan onderliggend over de beschadiging of het bedreigd zijn van een relatie met een ander. En bijna elke 'fijne' emotie gaat over het versterken of vormen van waardevolle relaties.
Gepest worden, buitengesloten worden, er niet bij horen, afgewezen worden...allen triggeren deze oerangst.
Een angst waar we ons wellicht niet altijd bewust van zijn, maar wel kunnen voelen of ervaren op momenten dat we er niet bij horen.
Vorige week gingen we op zoek naar de strategieën die zij (8 jaar) inzet om te voorkomen dat ze buiten de vriendinnengroep valt. De door haar vaakst ingezette strategieën zijn de baasspeler en de jokkebrok...2 strategieën die inmiddels als negatief zijn bestempeld, ook door haarzelf. Best ingewikkeld, dat iets wat je nodig hebt er eigenlijk niet mag zijn....
Omdat we het 'reddingsvest' niet zomaar overboord kunnen gooien hebben we een start gemaakt met het in kaart brengen van de kwaliteiten van beide strategieën. Met als doel positieve associaties te krijgen met 'dat wat je doet', zodat zelf-afkeuring niet meer nodig is.
De kwaliteiten werden vervolgens omgezet in toepasbare oplossingen:
- De baasspeler kan overleggen, rekeninghouden met de ander, samenwerken, en heldere afspraken maken.
- De jokkebrok mag accepteren dat dingen zijn zoals ze zijn i.p.v. er een ander verhaal van te maken. En mag aangeven wat hij/zij anders had willen zien of doen.
De komende weken gaat ze oefenen de oplossingen in te zetten zodat er verbinding kan ontstaan en de strijd gestaakt kan worden!
Reactie plaatsen
Reacties