Tijdens de intake was de onmacht goed te voelen, het zo graag anders willen maar niet weten hoe!
Inmiddels passen jullie je eropaan, de boosheid van jullie zoontje. Beiden gespannen en op de tenen lopend met de angst dat de vulkaan zomaar kan uitbarsten. Wanneer de vulkaan barst proberen jullie alles, maar niks lijkt te werken. Met als resultaat dat de onmacht nog groter wordt!
Vorige week zaten we samen om de tafel.
Jij als vader én als kleine jongen...Terug naar het begin.
Ik maakte kennis met jouw gezin van herkomst. Wie zijn je ouders? De onderlinge verhoudingen (letterlijk) op de kaart zetten.
Wat was jouw plek? Hoe werd er omgegaan met jouw boosheid? Wat had jij nodig? Wat deed jij om de spanning te kunnen dragen?
Inzicht krijgen in de kleine jij - zijn wonden, zijn behoeften en zijn strategieën- is cruciaal in het ontdekken van de sleutel tot de onmacht. Want pas als je voelt wat de boosheid van jouw kind in jouw triggert, en je herkent vanuit welke strategie je beweegt kan er groei ontstaan.
De grote jij mag de kleine jij leren troosten zodat je vanuit verbinding kunt leren communiceren met je kind!
Reactie plaatsen
Reacties