Faalangst

'Ze kon haast niet wachten tot vandaag, zo'n zin heeft ze er in!', verteld moeder. Ze komt binnen met een grote lach, twinkeling in haar ogen en onder haar arm het zorgenvriendje.

Dat ze er zin in heeft betekent dat ze vertrouwen heeft om samen met mij te gaan onderzoeken hoe ze weer lekkerder in haar velletje komt te zitten.

Tijdens het kennismakingsgesprek bespraken we samen met haar ouders wat de veranderwens is, wat er eventueel onderliggend is aan de hulpvraag en hoe ik hierop aan kan sluiten.
Daarin vind ik het erg belangrijk het kind zelf te laten benoemen waar hij/zij mee worstelt. Als ouders ervaar je soms dat je kind ergens mee worstelt maar voelt het kind dit helemaal niet zo. En soms verschillen de veranderwensen van ouders en kind.

In deze hadden papa en mama goed in kaart waar hun dochter tegen aanloopt. Faalangst! De lat hoog leggen, tijdsdruk ervaren, bang zijn dat iets niet lukt, bang om een fout te maken. Ze kan haarfijn uitleggen wat haar gedachtengang is op momenten van stress, en dit koppelen aan emoties en fysieke sensaties was 'een eitje'. Maar waarom verandert er dan niets?

Samen gingen we aan de slag met de 3 G's --> Gedachten, gevoel en gedrag.
Jeetje, wat is dat hoofd slim en wat kan dat veel zorgen hebben!
Gelukkig had het zorgenvriendje al 2 weken niks gegeten en hebben we hem al haar zorgen gevoerd...Als bekrachtiging schreven we een aantal positieve gedachten (affirmaties) op roze hartjes, versierd met glitters voor thuis en op school.

Het was een prachtige sessie!