
๐๐ฒ๐ป ๐บ๐ผ๐ฒ๐ฑ๐ฒ๐ฟ ๐ฎ๐ฝ๐ฝ๐ ๐บ๐ฒ ๐ผ๐ฝ ๐๐ฟ๐ถ๐ท๐ฑ๐ฎ๐ด๐ฎ๐๐ผ๐ป๐ฑ. ๐๐ฒ๐ฒ๐ป ๐ฎ๐ณ๐๐ฝ๐ฟ๐ฎ๐ฎ๐ธ, ๐๐ฒ๐น ๐ป๐ผ๐ผ๐ฑ.
Het is vrijdag. 19:30 uur.
De telefoon trilt - een appje van een moeder die ik begeleid.
“๐๐ฐ๐ณ๐ณ๐บ ๐ฅ๐ข๐ต ๐ช๐ฌ ๐ซ๐ฆ ๐ด๐ต๐ฐ๐ฐ๐ณ… ๐๐ข๐ข๐ณ ๐ช๐ฌ ๐ต๐ณ๐ฆ๐ฌ ๐ฉ๐ฆ๐ต ๐ฆ๐ท๐ฆ๐ฏ ๐ฏ๐ช๐ฆ๐ต. ๐๐ช๐ซ ๐ฃ๐ญ๐ช๐ซ๐ง๐ต ๐ฎ๐ข๐ข๐ณ ๐ฐ๐ฏ๐ต๐ฑ๐ญ๐ฐ๐ง๐ง๐ฆ๐ฏ. ๐๐ฌ ๐ธ๐ฆ๐ฆ๐ต ๐ฏ๐ช๐ฆ๐ต ๐ฎ๐ฆ๐ฆ๐ณ ๐ฉ๐ฐ๐ฆ ๐ช๐ฌ ๐ฎ๐ฐ๐ฆ๐ต ๐ณ๐ฆ๐ข๐จ๐ฆ๐ณ๐ฆ๐ฏ.”
Geen intake, geen afspraak. Gewoon een rauw moment.
Tussen koken en opruimen. Tussen proberen en opgeven.
Ik stuur haar een paar zinnen terug.
Niet om alles op te lossen.
Maar om haar even te laten landen.
Zodat ze zich niet alleen hoeft te voelen.
Even later stuurt ze:
“๐๐ข๐ต ๐ง๐ช๐ซ๐ฏ ๐ฅ๐ข๐ต ๐ซ๐ฆ ๐ฆ๐ณ ๐ท๐ฐ๐ฐ๐ณ ๐ฎ๐ฆ ๐ฃ๐ฆ๐ฏ๐ต. ๐๐ฐ๐ฌ ๐ฏ๐ถ.”
En ik voel:
Daarom doe ik wat ik doe!
Niet alleen tussen 9 en 5.
Maar precies daar waar het wankelt.
Waar het kwetsbaar is.
Waar een moeder zich afvraagt of ze het wel goed doet - en iemand nodig heeft die zegt:
“๐
๐ ๐๐ค๐๐ฉ ๐๐ ๐๐๐จ๐ฉ๐ ๐๐๐จ๐ฉ!”
#aanwezigzijn #menselijkcontact #moederschap
Reactie plaatsen
Reacties