Ik zie jou!
Gezien worden is zoveel meer dan de ander waarnemen!
Gezien worden heeft te maken met het zien van de worstelingen van de ander. De behoeften van de ander herkennen. De ander spiegelen in zijn/haar emoties.
Gezien worden betekent ook omarmt te worden voor wie je werkelijk bent, ook al herkent de ander bepaalde kenmerken niet. Gezien worden gaat over volledige acceptatie!
Wanneer je als kind niet gezien wordt heeft dit gevolgen voor de ontwikkeling. Sociaal, emotioneel en psychisch. Zelfs fysiek kan de pijn van het niet gezien zijn zorgen voor tragere fysieke groei of een verlaagd immuunsysteem.
Gezien worden is 1 van de basisbehoeften van de mens!
Het is geen kwestie van schuld wanneer jij niet gezien werd! Meestal heeft dit te maken met een herhalend patroon, want hoe kun je iets aan je kind geven wanneer je het zelf niet hebt gehad?
Daarnaast heeft het niet kunnen zien van de ander vaak te maken met een filter van traumatische ervaring, iemand met beschadigingen kijkt door de bril van verwonding.
Wanneer jij je als kind niet gezien voelde/ wanneer jouw kind zich niet gezien voelt uit zich dit in gevoelens van onmacht. Boze buien of frustraties die meestal door de omgeving niet herkend worden. Maar ook gevoelens van verdriet/depressie. In het algemeen zorgt de ervaring van niet gezien worden voor een negatieve zelfovertuiging. 'Ik doe er niet toe...'. Je hebt een laag gevoel van eigenwaarde, je doet er alles aan gezien te worden. Je vertoond gedrag waarmee je een reactie uitlokt die dit zelfbeeld weer bevestigd en zo zit je in een vicieuze cirkel.
Het doel van het werken met de poppetjes is o.a. om ouders inzicht te geven in de onderliggende behoefte van het kind -de oorsprong van de hulpvraag-.
Wanneer het gaat om de behoefte gezien te worden geef ik je tips om je kind, maar ook jezelf, alsnog te kunnen zien:
* Ga in verbinding met je kind. Zie je dat het een woedeaanval of een huilbui heeft, of is het angstig. Veroordeel of bagatelliseer dit niet. Ook al herken je het niet of vind je er wat van (bijvoorbeeld vanuit je eigen opvoeding). Uiten van emoties is een manier om kenbaar te maken wat er van binnen speelt.
'Ik zie dat je boos bent. Dat is oké. Ik ben er voor je als je mij nodig hebt'. Laat hem /haar altijd merken dat de emoties er mogen zijn én dat je er bent.
* Probeer het niet in te vullen naar eigen behoeften. Je kind is uniek, net zoals jij. We hebben dus ook allemaal een ander behoeften. 'Wat heb jij van mama nodig nu?'. Hiermee geef je jouw kind het gevoel dat je hem/haar ziet en laat jet hem/haar contact maken met zichzelf en zelf ontdekken wat het nodig heeft.
* Wat zegt deze ervaring jou over jouw eigen behoeften.
Zie jij jezelf?
Reactie plaatsen
Reacties