Wat je voelt, denkt en doet - alles hangt samen
Kinderen maken van alles mee. Soms kunnen ze daar woorden aan geven, maar vaak ook nog niet. Ze ervaren de wereld om zich heen met hun hoofd, vanuit het gevoel en vanuit het lichaam. Het systeem waarin een kind zich bevindt speelt een grote rol in hoe een kind zijn wereld ervaart en hoe het zich uitdrukt. Wanneer er onrust, verdriet of boosheid is, kan het gedrag van een kind sterk beïnvloed worden door de dynamiek van deze systemen. Soms lijken ouders of leerkrachten niet te begrijpen wat er precies speelt, maar het systeem zelf kan wel degelijk invloed hebben op de hulpvraag die een kind heeft.
Een kind dat zich gespannen voelt, laat dat soms zien in buikpijn, boosheid of teruggetrokken gedrag — terwijl het diep vanbinnen misschien gewoon verdrietig, bang of overprikkeld is. Dit gedrag kan versterkt of beïnvloed worden door de situatie thuis, de verwachtingen van school of de relaties met vrienden en klasgenoten. Soms ontstaat er een vicieuze cirkel waarin het gedrag van het kind zowel een reactie is op de invloeden van het systeem als een aanpassing aan de verwachtingen die het ervaart van dat systeem.
Soms is er onrust, verdriet of boosheid — en weet een kind zelf niet goed waarom. Angst in bed, terwijl er “niets aan de hand” lijkt. Boze buien na schooltijd, terugtrekken of onzeker gedrag. Of een kind dat “altijd maar doorgaat” en geen rust kan vinden
Achter dit gedrag zit meestal een behoefte, en deze behoefte is vaak nauw verbonden met het systeem waarin het kind zich bevindt. Het kan zijn dat een kind zich onzeker voelt door conflicten thuis, te veel druk op school ervaart of zich niet begrepen voelt door de mensen om zich heen. Wat er vanbinnen speelt, kan mede worden beïnvloed door hoe ouders, leraren of andere volwassenen reageren. Dit vraagt om een integrale benadering, waarin het kind zelf, de ouders en het bredere systeem samenkomen om te onderzoeken wat er echt speelt.
Hoe ik werk met een kind, hangt nauw samen met de ontwikkelingsfase waarin het zich bevindt. Ieder kind groeit op zijn eigen manier, maar bepaalde levensfasen brengen specifieke vormen van beleving en verwerking met zich mee. Ik stem mijn begeleiding daarop af — zowel in wat ik doe als in wat ik vraag. Daarbij kijk ik ook naar de invloed van het systeem — zowel wat er binnen het gezin speelt als wat er op school en in andere sociale netwerken gebeurt.
In elke fase heeft een kind of jongere iets anders nodig. Niet elk kind heeft woorden — maar elk kind heeft wél een binnenwereld die gehoord wil worden. Het systeem waarin het kind zich bevindt, speelt hierbij een belangrijke rol. Ik kijk niet alleen naar gedrag, maar naar wat daaronder leeft. Ik sluit aan bij de leeftijd, het tempo en de belevingswereld van het kind, en werk ook samen met het gezin of andere betrokkenen om te begrijpen wat er echt speelt. Want als een kind zich begrepen voelt, komt er vanzelf ruimte voor groei, zowel binnen het kind als in zijn interactie met het systeem om hem heen.
Wat we doen in de sessies
In mijn begeleiding help ik kinderen om beter te voelen wat er vanbinnen gebeurt, zodat ze leren herkennen: “O, dit voel ik, dit heb ik nodig.”
We doen dit op een veilige, rustige en speelse manier. Niet te veel praten, wél doen, voelen en ontdekken.
Ik sluit aan bij de belevingswereld van het kind. We zetten alle gevoelens van je kind letterlijk op tafel — met bijvoorbeeld poppetjes, tekeningen of materialen die passen bij wat je kind wil vertellen. Niet om het ‘te analyseren’, maar om zichtbaar te maken wat nog niet gezegd kan worden. Kinderen voelen zich vaak snel veilig en gezien in deze speelse manier van werken.
Samen ontdekken we ook wat helpend is op moeilijke momenten. Dat kan een manier van ademhalen zijn, een beeld dat kracht geeft, een zinnetje dat helpt, of iets tastbaars dat steun biedt. Zo krijgt je kind niet alleen inzicht, maar ook handvatten om met spanning of emoties om te gaan in het dagelijks leven.
Waar we samen naar kijken
Hoe ik werk met kind én ouder(s)
Als een kind vastloopt, is dat zelden los te zien van het grotere geheel. Kinderen leven en groeien in relatie tot hun omgeving — en ouders zijn daarin de belangrijkste spiegels. Niet omdat ze iets verkeerd doen, maar omdat we allemaal eigen overtuigingen en patronen meebrengen, vaak al van vroeger.
Deze patronen, vaak onbewust, kunnen zich herhalen in de manier waarop we reageren op situaties of op het gedrag van ons kind. Misschien herken je automatische reacties die niet altijd passen bij wat je eigenlijk zou willen doen of voelen. Dat is precies waar bewustwording belangrijk wordt. Door samen te onderzoeken welke overtuigingen en patronen er misschien onbewust meespelen, ontstaat er ruimte voor inzicht. Het herkennen van deze patronen — de redenen achter je reacties — is een eerste stap in het doorbreken ervan.
Ik werk daarom regelmatig ook met ouders. Niet om te zoeken naar ‘de schuld’, maar om samen bewust te worden van wat er wellicht onbewust meespeelt. Welke overtuiging zit er achter je reactie op het gedrag van je kind? Welk patroon herhaalt zich? Wat raakt het in jou? Door jezelf beter te begrijpen, krijg je de kans om je automatische reacties te doorbreken en nieuwe, bewust gekozen manieren van reageren te ontwikkelen.
Deze bewustwording is geen bijzaak, maar een belangrijk onderdeel van verandering. Want wanneer jij als ouder meer inzicht hebt in jezelf, verandert de dynamiek thuis. Je wordt rustiger, duidelijker en zachter, en dat geeft je kind de ruimte om ook iets in zichzelf te gaan voelen of veranderen.
" Ik ben ontzettend dankbaar voor de sessie bij Willeke. Ik was er met mijn dochter en het was een bijzondere ervaring. Ze had snel tijd voor ons, wat al een enorme opluchting was. Haar warme, empatische houding zorgde ervoor dat we ons direct op ons gemak voelden. Ze wist perfect afgestemd te blijven op ons verhaal, maar hield de sfeer tegelijkertijd luchtig en toegankelijk met haar fijne gevoel voor humor. Dat maakte het proces niet alleen professioneel, maar ook menselijk en prettig. Haar expertise en betrokkenheid stralen in alles door. Echt een aanrader! "
M.
Hulpvragen
Wat we bij kinderen zien — zoals boosheid, teruggetrokken gedrag of onzekerheid — is vaak niet het echte probleem, maar een uiting van iets wat dieper ligt.
Bij kinderen ontstaat onbalans meestal niet door één duidelijke gebeurtenis, maar door een optelsom van ervaringen.
Denk aan spanningen thuis, een scheiding, gepest worden, het verlies van een dierbare, langdurige overprikkeling of het gevoel niet écht begrepen te worden.
Maar ook minder zichtbare dingen, zoals het voortdurend aanpassen aan de verwachtingen van anderen, kunnen op een kind grote invloed hebben.
Soms speelt er iets in de omgeving, soms iets in het kind zelf — vaak is het een combinatie.
Herkennen jullie één of meer van deze situaties?
Ons kind....
