Elk kind verteld een verhaal - soms zonder woorden
Kinderen maken van alles mee. Soms kunnen ze daar woorden aan geven, maar vaak ook nog niet.
Ze ervaren de wereld met hun hoofd, hun gevoel en hun lichaam.
Hun gedrag is een uitdrukking van wat ze van binnen beleven — én van wat er om hen heen gebeurt.
Een kind leeft niet los van zijn omgeving.
Het gezin, de school, vriendschappen: het hele systeem waarin een kind zich beweegt,
heeft invloed op hoe het zich voelt en hoe het zich uit.
Wanneer er boosheid, onrust of verdriet is, is dat vaak geen op zichzelf staand probleem.
Gedrag ontstaat in relatie tot iets — het weerspiegelt de binnenwereld én de systemen waarin het kind leeft.
En soms lijkt het alsof een kind ‘zomaar’ gespannen is, of steeds ‘uit het niets’ boos wordt,
maar diep vanbinnen speelt er vaak meer.
Een kind dat buikpijn heeft, niet wil slapen of zich terugtrekt, kan van binnen misschien verdrietig, bang of overprikkeld zijn. Soms wil het zich aanpassen aan wat het voelt dat er van hem verwacht wordt. Soms weet het zelf ook niet goed wat er aan de hand is. Het gedrag wordt dan een vorm van communicatie: “Zie je mij echt? Voel je wat ik voel?”
De reacties van volwassenen — thuis, op school of elders — hebben invloed.
Een kind voelt spanning, ook als die niet wordt uitgesproken.
Het leert zich aanpassen aan de dynamiek van het systeem, en daar kunnen patronen ontstaan die niet helpend zijn.
Daarom kijk ik verder dan gedrag
In mijn begeleiding kijk ik niet alleen naar het kind, maar naar het geheel waar het deel van uitmaakt.
Samen onderzoeken we:
-
Wat laat het gedrag van het kind ons zien?
-
Welke behoeften liggen daaronder?
-
Wat speelt er binnen het gezin, op school of in andere relaties?
Mijn aanpak sluit aan bij de ontwikkelingsfase, het tempo en de belevingswereld van het kind.
Sommige kinderen hebben veel woorden — anderen vooral beelden, beweging of spel.
Wat ze gemeen hebben: een binnenwereld die gehoord wil worden.
Ik werk samen met het kind én het systeem eromheen — ouders, school, eventueel andere betrokkenen —
om helder te krijgen wat er werkelijk speelt.
Als een kind zich begrepen voelt, ontstaat er ruimte voor verandering
Kinderen willen niet ‘lastig’ zijn.
Ze willen verbinding, veiligheid, en de ruimte om zichzelf te mogen zijn.
Wanneer het systeem rondom het kind meebeweegt — meer bewust, zachter en helderder —
komt er vanzelf beweging. In het kind, in de relaties, in het hele geheel.
Wat we doen in de sessies
In mijn begeleiding help ik kinderen om beter te voelen wat er vanbinnen gebeurt, zodat ze leren herkennen: “O, dit voel ik, dit heb ik nodig.”
We doen dit op een veilige, rustige en speelse manier. Niet te veel praten, wél doen, voelen en ontdekken.
Ik sluit aan bij de belevingswereld van het kind. We zetten alle gevoelens van je kind letterlijk op tafel — met bijvoorbeeld poppetjes, tekeningen of materialen die passen bij wat je kind wil vertellen. Niet om het ‘te analyseren’, maar om zichtbaar te maken wat nog niet gezegd kan worden. Kinderen voelen zich vaak snel veilig en gezien in deze speelse manier van werken.
Samen ontdekken we ook wat helpend is op moeilijke momenten. Dat kan een manier van ademhalen zijn, een beeld dat kracht geeft, een zinnetje dat helpt, of iets tastbaars dat steun biedt. Zo krijgt je kind niet alleen inzicht, maar ook handvatten om met spanning of emoties om te gaan in het dagelijks leven.
Waar we samen naar kijken
Hoe ik werk met kind én ouder(s)
Een hulpvraag vraagt iets van het hele systeem
Kinderen leven en groeien in relatie tot hun omgeving — en als ouder ben jij daarin de belangrijkste spiegel.
Niet omdat je iets verkeerd doet, maar omdat we allemaal patronen en overtuigingen met ons meedragen, vaak ontstaan in onze eigen jeugd.
Zonder dat we het doorhebben, herhalen die zich in de manier waarop we reageren op ons kind.
Misschien merk je dat je soms reageert op een manier die niet past bij wie je wilt zijn.
Of dat je kind iets in jou raakt, waardoor je sneller gespannen, boos of machteloos wordt.
Dat is geen teken dat je faalt — het is een uitnodiging tot bewustwording.
Wat speelt er onder de oppervlakte?
Ik begeleid ouders die willen begrijpen wat er in hén geraakt wordt,
zodat ze niet blijven hangen in symptoombestrijding, maar beweging brengen in het hele systeem.
Niet om schuld te zoeken, maar om te kijken:
-
Welke overtuiging zit achter je reactie?
-
Welk patroon herhaalt zich in jouw gezin?
-
Wat in jou vraagt om aandacht, heling of ruimte?
Bewust ouderschap begint bij jezelf begrijpen
Door inzicht te krijgen in je eigen (onbewuste) patronen, ontstaat er ruimte om anders te reageren.
Minder automatisch. Meer vanuit rust, helderheid en verbinding.
En wanneer jij als ouder in beweging komt, verandert er iets wezenlijks in de dynamiek thuis.
Je kind hoeft jouw last niet meer te dragen — en krijgt de ruimte om zichzelf te zijn.
Dit vraagt om moed, openheid en nieuwsgierigheid.
Het is geen snelle oplossing, maar een duurzame verschuiving.
Want echte verandering begint niet bij het gedrag van je kind — maar bij wat dat gedrag je wil spiegelen.
" Ik ben ontzettend dankbaar voor de sessie bij Willeke. Ik was er met mijn dochter en het was een bijzondere ervaring. Ze had snel tijd voor ons, wat al een enorme opluchting was. Haar warme, empatische houding zorgde ervoor dat we ons direct op ons gemak voelden. Ze wist perfect afgestemd te blijven op ons verhaal, maar hield de sfeer tegelijkertijd luchtig en toegankelijk met haar fijne gevoel voor humor. Dat maakte het proces niet alleen professioneel, maar ook menselijk en prettig. Haar expertise en betrokkenheid stralen in alles door. Echt een aanrader! "
M.
Hulpvragen
Wat we bij kinderen zien — zoals boosheid, teruggetrokken gedrag of onzekerheid — is vaak niet het echte probleem, maar een uiting van iets wat dieper ligt.
Bij kinderen ontstaat onbalans meestal niet door één duidelijke gebeurtenis, maar door een optelsom van ervaringen.
Denk aan spanningen thuis, een scheiding, gepest worden, het verlies van een dierbare, langdurige overprikkeling of het gevoel niet écht begrepen te worden.
Maar ook minder zichtbare dingen, zoals het voortdurend aanpassen aan de verwachtingen van anderen, kunnen op een kind grote invloed hebben.
Soms speelt er iets in de omgeving, soms iets in het kind zelf — vaak is het een combinatie.
